Wielu chrześcijan jest zakłopotanych Dziejami Apostolskimi 13,48, które mówią:
Kiedy poganie to usłyszeli, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a uwierzyli wszyscy, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego.
Nie mogą pogodzić wyrażenia „przeznaczeni do życia wiecznego” z darmową ofertą ewangelii, którą sugerują takie fragmenty, jak „Pan […] nie chce, aby ktokolwiek zginął, ale aby wszyscy przyszli do pokuty” ().
Szukając pomocy, zwracają się do kilku innych wersji, aby sprawdzić, czy mogą one rzucić nieco światła na tę zagadkę. Ku swemu rozczarowaniu szybko odkrywają, że wszystkie popularne tłumaczenia mówią mniej więcej to samo. KJV oddaje to jako „Tylu, ilu zostało wyświęconych do życia wiecznego, uwierzyło”. NASB brzmi: „Tylu, ilu zostało wyznaczonych do życia wiecznego, uwierzyło”. ESV mówi: „Uwierzyło tylu, ilu zostało wyznaczonych do życia wiecznego”. NIV podaje: „Wszyscy, którzy zostali powołani do życia wiecznego, uwierzyli”. New Living Translation parafrazuje to w ten sposób: „Wszyscy, którzy zostali wybrani do życia wiecznego, stali się wierzącymi”. Trudno jest znaleźć angielskie tłumaczenie, które nie oddaje tego w taki sposób.
Tak więc teraz znaleźli się w impasie. Jak mają znaleźć właściwe wyjście? Ludzie zwykle robią w tym momencie jedną z dwóch rzeczy. Albo zachowują darmową ofertę ewangelii i wrzucają Dz.13,48 do pudełka z paradoksami, uzasadniając ten krok stwierdzeniem, że istnieją pewne tajemnice Boga, których po prostu nie można zrozumieć, a kwestia wybrania jest jedną z nich. Albo odrzucają wolną ofertę ewangelii i przyjmują powszechne angielskie tłumaczenie Dz.13,48, zasadniczo przyjmując reformowany pogląd na zbawienie, zgodnie z którym człowiek wierzy w ewangelię, ponieważ Bóg już go wybrał i zbawił.
Nie ma jednak powodu, by podążać którąkolwiek z tych dróg. Jestem przekonany, że to tłumaczenie jest po prostu błędne. Podczas gdy nasze powszechne angielskie tłumaczenia są na ogół użyteczne, czasami się mylą. I to jest jeden z takich fragmentów. Jest to przykład dominującej idei teologicznej, która przedostała się do tłumaczenia w taki sam sposób, w jaki dominujące idee teologiczne przedostają się do komentarzy i książek. Rozważmy następujące punkty, które doprowadzą do zupełnie innego tłumaczenia.
Po pierwsze, w Biblii nie ma prawdziwych paradoksów ani sprzeczności. Biblia ma na celu ujawnienie charakteru i dróg Boga, a nie ich ukrywanie. Bóg jest Bogiem porządku, a nie nieporządku. Dlatego każda pozorna sprzeczność w naszej teologii lub doktrynie wiąże się z ludzkim błędem, zwykle w naszym zrozumieniu, ale czasami w naszym tłumaczeniu.
Po drugie, gdy zastosujemy powyższą zasadę do omawianego problemu – sprzeczności, jaką widzimy między wolną ofertą ewangelii a reformowanym wyborem z Dz.13,48 – jesteśmy zmuszeni dojść do wniosku, że albo wolna oferta ewangelii jest błędna, albo powszechne tłumaczenie Dz.13,48 jest błędne. Dla mnie jest to oczywiste. Opowiadam się po stronie ogromnej liczby fragmentów Biblii, które przedstawiają darmową ofertę ewangelii dla wszystkich ludzi. Nie będę, nie mogę, odsuwać ich na bok z powodu jednego trudnego wersetu.
Po trzecie, greka w oryginale nie wymaga typowego tłumaczenia. Wiersz, o którym mowa, brzmi: ἐπίστευσαν ὅσοι ἦσαν τεταγμένοι εἰς ζωὴν αἰώνιον, „uwierzyli – tylu, ilu – było – samonastawionych / nastawionych – do – życia – wiecznego”. Forma τεταγμένοι (tetagmenoi) jest imiesłowem pośrednim / biernym i musimy określić na podstawie kontekstu i charakteru sprawy, czy powinniśmy przetłumaczyć tę formę jako pośrednią czy bierną. Jako strona bierna zostałby przetłumaczony zgodnie z kluczem, który został ustalony, został wyznaczony, został zorganizowany, został określony (przez kogoś innego). Jako forma pośrednia zostałaby przetłumaczona według klucza: ustalili sobie, wyznaczyli się (wzięli to na siebie), zorganizowali się, określili się. Oba znaczenia są powszechne w grece koine i grece klasycznej. Dokładnie ta forma jest regularnie używana przez greckich historyków w znaczeniu pośrednim w odniesieniu do armii, w odpowiedzi na rozkazy przełożonych, ustawiających się na polu bitwy w odpowiednie formacje bojowe.
Ten pośredni sens doskonale pasuje do darmowej oferty ewangelii. Nakazuje ona wszystkim ludziom na całym świecie pokutować i wierzyć, jeśli chcą uniknąć grozy piekła i uchwycić się życia wiecznego. Ci, którzy nastawiają swoje serca na życie wieczne, to ci, którzy wierzą w Pana Jezusa. Ten nacisk na ludzką odpowiedzialność w ewangelii jest zgodny z jasnym nauczaniem Pisma Świętego, że wybranie następuje po wierze (; ).
Co więcej, w znajdujemy precedens dla pośredniego tłumaczenia τεταγμένοι (tetagmenoi). Czytamy tam: „oddali się służbie” KJV i „poświęcili się służbie” w NKJV, NASB i ESV. Wyrażenie to jest tłumaczeniem czynnej formy τασσω (tassō) z zaimkiem zwrotnym, ἔταξαν ἑαυτούς, „postawili się”, co jest zasadniczo odpowiednikiem formy pośredniej. Podążając tym tokiem myślenia, moglibyśmy przetłumaczyć Dz.13,48: „Tak wielu, jak poświęcili się życiu wiecznemu, uwierzyło” lub „Tak wielu, jak nastawili się na życie wieczne, uwierzyło”.
Teraz mamy sens Dz.13,48, który jest zgodny z Pismem i doświadczeniem. Wszędzie w Nowym Testamencie Bóg przedstawia życie wieczne jako zachętę do wiary w ewangelię, a w tym fragmencie znajdujemy ludzi, którzy biorą sobie tą zachętę do serca i wierzą. To jest moje własne doświadczenie. To oferta życia wiecznego doprowadziła mnie do wiary w Chrystusa. Dopiero po tym, jak uwierzyłem, w moim sercu i sumieniu pojawiła się kwestia grzechu i chwały Bożej.
Po czwarte, takie rozumienie Dz.13,48 jest zgodne z duchem wielu fragmentów Biblii, które odnoszą się do ludzkiej odpowiedzialności w kontekście ewangelii: „Kto przygotował swoje serce, aby szukać Boga” (), „zwrócili swoje serca ku szukaniu PANA” (), „nie przygotował swojego serca, aby szukać PANA” (), „lud jeszcze nie przygotował swojego serca ku Bogu swoich ojców” (), „przygotujcie swoje serce PANU” (), „skłoń jego [Izraela] serca ku sobie” (), „pokoleniem, które nie przygotowało swego serca” (), Dz.13,48 przedstawiają nam ludzi, którzy zwrócili swoje serca ku Bogu, ponieważ zostali zachęceni Jego dobrocią i obietnicą życia wiecznego.
„Oczy szeroko otwarte, mózg zaangażowany, serce w ogniu”.
